Projekt „Przyszłość wyższego szkolnictwa zawodowego” jest realizowany przez Stowarzyszenie AD MAXIMAM, w ramach środków pozyskanych z Ministerstwa Nauki i Szkodnictwa Wyższego.
Celem ogólnym projektu było wypracowanie rekomendacji i postulatów dotyczących ustroju oraz zasad funkcjonowania Państwowych Wyższych Szkół Zawodowych w Polsce, W celu osiągnięcia wyników w projekcie została przeprowadzona dogłębna diagnoza stanu Państwowych Wyższych Szkół Zawodowych koncentrującą się na problemach występujących obecnie, utrudniających realizację podstawowych zadań uczelni. Badania w szczególności obejmowały ocenę takich czynników jak: ustroje uczelni, infrastruktura, potencjał intelektualny, finansowanie, sprawność zarządzania, umiędzynarodowienie, jakość kształcenia, prestiż w środowisku, poziom współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym. Badanie obejmowało także samych studentów z uwzględnieniem m. in. miejsca zamieszkania, zamożności, wybranych kierunków, poziomów i form studiów, motywacji do podjęcia studiów, oczekiwań i poziomu satysfakcji. Narzędziami wykorzystywanymi w badaniach będą m.in. stworzone w tym celu elektroniczne kwestionariusze ankietowe oraz kwestionariusz wywiadu, a także inne źródła informacji t.j.: wyselekcjonowane dane GUS, MNiSW i PKA oraz inne dane z oficjalnych sprawozdań, rankingów i raportów. Dane ilościowe i jakościowe posłużą ekspertom do opracowania wyników i sformułowania ich w formie raportu, w którym znajdzie się także podsumowanie w postaci syntetycznych wniosków ujętych w analizie SWOT.
Analiza stanu polskiego szkolnictwa wyższego wykazała, że dotychczasowe rozwiązania ustrojowo-prawne nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Jak wynika z Raportu Komitetu Polityki Naukowej ogłoszonego w styczniu 2016 roku, polskie uczelnie nie są w stanie konkurować na rynku międzynarodowym, gdyż posiadają m.in. takie deficyty jak:
- niski poziom nakładów budżetowych na B+R,
- Niski poziom innowacyjności na styku nauka-biznes,
- Nadmiar regulacji i biurokracji,
- Niską mobilność,
- Problem, jakości i masowości kształcenia,
- Deficyt elitarnych studiów akademickich.
W badaniu Państwowych Wyższych Szkół Zawodowych wzięło udział 22 Uczelnie, w tym zdecydowana większość prowadzi zarówno studia stacjonarne i niestacjonarne, a także studia licencjackie oraz magisterskie. W badaniu nauczycieli akademickich CAWI i CATI wzięło udział 373 respondentów, w tym 233 kobiet. Jednocześnie aż 2/3 badanych to nauczyciele akademiccy, pozostałą 1/3 respondentów stanowią pracownicy pozostali (najczęściej administracyjni). W badaniu uczestniczyło 50 pracowników naukowych z tytułem profesora i doktora habilitowanego. W badaniu CAWI i CATI studentów Państwowych Wyższych Szkół Zawodowych wzięło udział 515 respondentów, w tym 332 kobiet. 391 badanych stanowili studenci studiów licencjackich, 124 badanych studiów magisterskich, pozostała część nie dała odpowiedzi w tym pytaniu.
96% badanych nauczycieli akademickich wskazało, iż Państwowe Wyższe Szkoły Zawodowe powinny funkcjonować jako uczelnie państwowe. 61% respondentów wskazało, iż PWSZ powinny funkcjonować w oparciu o Ustawę 2.0 – ustawę wspólną dla całego szkolnictwa wyższego, a 37% badanych wskazało ustawę odrębną, regulującą status szkół zawodowych.
W pytaniu dot. stopnia naukowego rektora PWSZ wskazano w przypadku 60% respondentów, iż powinien to być przynajmniej tytuł doktora habilitowanego oraz 70% wskazało, iż rektor powinien sprawować funkcję maksymalnie 2 kadencje. 77% chciałoby, aby w nowych regulacjach rektor nie powinien pracować na innej uczelni. Aż 90% respondentów nie chce wzmocnienia ustawowo roli kanclerza na Państwowych Wyższych Uczelniach Zawodowych. Zdania dotyczące struktury uczelni są podzielona prawie podobnie 52% wskazuje strukturę wydziałową, 46% instytutową, 2% taką i taką.94% nauczycieli akademickich wskazuje, iż uczelnie powinny pomagać w zdobywaniu grantów badawczych. W przypadku oceny jakości kształcenia 48% respondentów wskazuje na poziom i zaangażowanie kadry dydaktycznej, 18% poziom i zaangażowanie kadry dydaktycznej i wewnętrzne systemy zapewnienia jakości kształcenia, 18% poziom i zaangażowanie kadry dydaktycznej i wewnętrzne systemy zapewnienia jakości kształcenia oraz wdrożony system motywowania studentów, 15% na poziom i zaangażowanie kadry dydaktycznej oraz na wdrożony system motywowania studentów, a tylko 1% na sam wdrożony system motywowania studentów. W przypadku ankiety skierowanej do studentów respondenci w 71% wskazali, iż uczelnia, na której studiują cieszy się renomą w środowisku lokalnym – 48% raczej tak, 23% zdecydowanie tak. Jeszcze lepiej oceniono dostosowanie prowadzonych kierunków przez PWSZ do potrzeb lokalnego rynku pracy, gdzie 74% respondentów oceniła pozytywnie (49% raczej tak, 25% zdecydowanie tak). Ważne jest także, że 70% respondentów wskazała, iż program studiów w ogólnej ocenie spełnia ich oczekiwania. Aż 75% respondentów wskazało, iż poziom kadry akademickiej spełnia ich oczekiwania. Mniej, gdyż 68% badanych stwierdziło, że realizowane zajęcia pozwalają na nabycie umiejętności praktycznych niezbędnych w przyszłej pracy zawodowej.
Przeprowadzone bardzo gruntowne i wieloaspektowe badania naukowe, którymi zostały objęte zarówno same uczelnie PWSZ oraz kadra dydaktyczna, pracownicy, ale także studenci były zrealizowane kompleksowo. Uzupełnione badania jakościowymi o wybrane podmioty działające w otoczeniu Państwowych Wyższych Szkół Zawodowych, w tym organizacje pozarządowe, biznes, samorządy. Wskazały zarówno na mocne strony Państwowych Wyższych Szkół Zawodowych w Polsce, jak i ich braki, wady ale co najważniejsze POTRZEBY.